Engels De redenen voor de ernstige slijtage van de tandwielkettingzak zijn als volgt:
(1) Hoe groter de slijtagebelasting van de lijm, hoe hoger de oppervlaktetemperatuur en hoe ernstiger het hechtingsverschijnsel. Voor een metaalmateriaal met een bepaalde hardheid wordt de slijtagetest uitgevoerd onder verschillende drukken om de relatie tussen de slijtagesnelheid en de druk te verkrijgen. Wanneer de druk meer dan 1/3 van de materiaalhardheid bereikt, zal er ernstige slijtage optreden. Volgens het spanningsverdelingsdiagram kan bekend zijn dat het maximale spanningscontactpunt de maximale druk is, en de waarde ervan is 884,4 MPa. Omdat de hardheid bij het kettingnest HRC48 ~ 52 bedraagt, is de overeenkomstige hardheidswaarde 4800 MPa. Daarom is de druk veel minder dan 1/3 van de materiaalhardheid, dus lijmslijtage is niet de belangrijkste vorm van tandwielslijtage.
(2) Slijtage door contactvermoeidheid
Het wrijvingspaar van het tandwiel en de ketting staat onder wisselende contactspanning, en putjes door vermoeidheid kunnen gemakkelijk op het wrijvingsoppervlak ontstaan. De index voor het beoordelen van de vermoeiingssterkte van metaalcontact is de contactvermoeidheidslimiet, dat wil zeggen de maximale spanning waarbij putcorrosie niet optreedt onder een bepaald aantal spanningscycli. De contactvermoeidheidslimiet van 40Cr na oppervlakteblusbehandeling is σ0H=HRC17 200, berekend als σ0H=1016MPa. Volgens het spanningsverdelingsdiagram bedraagt de maximale spanningswaarde van de tandwielhouder 884,4 MPa. De waarde ervan ligt zeer dicht bij de toegestane contactvermoeidheidslimiet van het oppervlak van het kettingwiel, en het is relatief eenvoudig om putfouten te veroorzaken bij maximale spanning. Door de slechte smeringsomstandigheden van het tandwiel en de ketting heeft zich echter niet op tijd putcorrosie gevormd en is er al sprake van slijtage. Op dit moment is slijtage de voornaamste vorm van schade en niet zozeer putcorrosie. Contactvermoeidheidsslijtage is de belangrijkste vorm van tandwielslijtage, die in principe de levensduur van het tandwiel bepaalt.
(3) Schurende slijtage
Omdat de ketting onvermijdelijk in contact komt met kolenpoeder, blijft er een beetje kolenpoeder aan plakken en wordt naar het contactpunt van de tandwielkettingmof gebracht. Het steenkoolpoeder bevat een beetje scherp en hard zand, waardoor het oppervlaktemateriaal van het tandwiel tijdens het wrijvingsproces eraf zal vallen. Dit is schurende slijtage. Slijtage door schuren houdt verband met de hardheid van het wrijvingsmateriaal en de hardheid van het schuurmiddel. Uit het diagram van de invloed van de schuurhardheid op slijtage blijkt dat wanneer de hardheid van het schuurmiddel dicht bij die van het wrijvingsmateriaal ligt, het wrijvingsmateriaal met hoge snelheid zal slijten. Doordat het kolenpoeder vermengd is met een beetje scherp en hard zand, is dit ook één van de belangrijkste redenen voor het versnellen van de slijtage van het tandwiel.
